CANDYE KANE (US)
Roots Music Brussel Nekkersdal - october 18, 2007

Website Artist:Candye Kane (US)

Review: Freddy B
Photo: Freddy B

CANDEY KANE

Donderdagavond, 18 oktober ‘the place to be’ is Nekkersdal alwaar Roots Music Brussel niemand minder dan Candye Kane op de affiche heeft staan. Sommige onder ons hadden voorzorgen genomen en hun tickets gereserveerd wat achteraf zeker geen foute beslissing kon worden genoemd. Zeker niet want voor het concert van deze rondborstige dame uit Chicago bleek Nekkersdal al vlug te klein te zijn.
Het was al sinds 2003 geleden dat ik dit ‘snoepje’ nog aan het werk had gezien en daarmee was m’n keuze uit het uitgebreid aanbod in oktober vlug gemaakt. Een geluk dat ik nog op tijd was anders was het achteraan drummen geweest om een plaatsje te bemachtigen.
‘On stage’ waren er ditmaal geen keyboards waar te nemen en moest het show gedeelte om dit instrument te tarten met haar welgevormde lichaamsdelen  plaats maken voor de music als compleet showgehalte wat zeker geen afbraak deed, want een show werd het. Zelfs de ‘Jack’ moest ditmaal plaats ruimen voor een ganse fles bruiswater en ook was de barman vergeten een glas te brengen werd dit euvel vlug verholpen door er eentje in beslag te nemen van een fan. Gekruid met de nodige humor ging het concert van start voor één enkele set van ruim 2 uur.   
De bandleden voor deze tour zijn uiteraard haar eigen zoon Evan Taylor aan de drums, Bill Stuve aan de bass en Hein Anderson op de guitar. Anderson liet al dadelijk horen dat hij aardig uit de voeten kon komen en kwam gedurende de ganse show toch ongemerkt naar voren om enkele slootjes in te vullen. Op Candye’s laatste CD - Guitar'd and Feathered – staan ook 2 pareltjes van akoestische nummers en deze werden dan ook weliswaar met de Rhythmsectie ten gehore gebracht.
Het eerste waar op de CD de medewerking wordt verleend door niemand minder dan Dave Allen op een National Steel werd als hommage opgedragen aan de overleden Guido Van Pevenage en kreeg de toepasselijk titel mee van ‘I’m not Gonna Cry Today’ Trouwens werden voor de laatste CD nog heel wat gastspelers opgetrommeld buiten Dave Allen zoals ook o.a. Sue Folley en de onlangs nog in Hasselt aan het werk gezien …Junior Watson.  
Nummers als Poetry Cocktail, Estrogen Bom, White trash Girl en zelfs de tearjerker I Could Fall For You passeerden de revue. Nummers vanuit gans haar toch al 8 Cd’s tellende repertoire werden ten gehore gebracht…200Lbs of Joy, I’m the Toughest Girl Alive, Je N’en Peux Plus Sans Ma Caddilac, Something Got A Hold On Me… en daarmee werd de show samen met de nieuwe nummers uit het laatste album toch eigelijk een ‘Best of’. Even voor het einde van deze zeer aangename show om volgen bracht Candye nog 2 nummers van Etta James waaronder het pareltje ‘At Last’.

At Last nog 2 encores en Be Ba Bang, Zip Zang Zong…she was gone…

Bedankt Phillipe.